مجازی

چند باری وسوسه شدم صفحه ی اینستاگرام باز کنم

حتی یه بار هم باز کردم ولی همون روز بستمش

سعی میکنم زیاد قاطی مجازی نشم

یه کانال تلگرام دارم که گاهی عکسامو توش میذارم

یاد زمان وبلاگ نویسی بخیر

صفایی داشت

فضایی صمیمی...

الانو که با اونموقع مقایسه میکنم، متاثر میشم

ولی تو همین شلوغی ها ، بازم این شعره که به آدم آرامش میده

رباعی بالارو تقدیم میکنم به شما و کسی که دوستش دارم

سلامتی همه بلاگرا...اونایی که هنوز مینویسن