پرهیز از بدبینی
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا ۚ أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ ﴿١٢﴾
اى کسانى که ایمان آوردهاید، از بسیارى از گمانها بپرهیزید که پارهاى از گمانها گناه است، و جاسوسى مکنید، و بعضى از شما غیبت بعضى نکند؛ آیا کسى از شما دوست دارد که گوشت برادر مردهاش را بخورد؟ از آن کراهت دارید. [پس] از خدا بترسید، که خدا توبهپذیر مهربان است. (۱۲)
پ.ن:
ماها که جفا میکنیم در حق قرآن اما انصافا هر وقت سراغش رفتیم یه چیزی بهمون یاد داد
برام جالب بود،تفسیر المیزان...
حضرت مریم که عیسی رو باردار بوده وقتی میرسه زیر نخل میشینه میگه ایکاش من مرده بودم تا مردم درباره م حرف نمیزدند
و در ادامه خداوند بر اون روزه سکوت فرض میکنه تا مبادا برای دفاع از خودش دروغی بگه.
به این فکر میکردم که چقدر میتونه سخت و چقدر راهگشا باشه اگه بتونی در برابر حرف مردم سکوت کنی و هیچی نگی تا خداوند خودش بهترین راه رو جلوی پات بگذاره...میگن عیسی در گهواره سخن گفت...