حمایت مقام معظم رهبری از امر به معروف

مقام معظم رهبری در تاریخ ۱۵ آبان ۱۳۷۰ در میان گروه کثیری از دانشجویان و دانش آموزان فرمودند؛ چرا کسانی از گفتن ابا می‌کنند؟ یک عده بر اثر ضعف نفس از گفتن ابا می‌کنند، یک عده هم خیال می‌کنند که گفتند فایده‌ای ندارد باید با دست جلو بروند؟ نه زبان از دست مهم‌تر است.
 
مقام معظم رهبری در تاریخ ۲۹ مهر ۷۱ در دیدار با قشرهای مختلف مردم بیان کردند؛ مبادا در گوشه و کنار، یا در دستگاه انتظامی یا قضایی، کسانی باشند که راه را جلو آمر به معروف و ناهی از منکر سد کنند! مبادا کسانی باشند که اگر کسی امر به معروف و نهی از منکر کرد، از او حمایت نکنند، بلکه از مجرم حمایت کنند!
 
البته خبرهایی از گوشه و کنار کشور، در بعضی از موارد به گوش من می‌رسد. هرجا که بدانم و احساس کنم و خبر اطمینان بخشی پیدا کنم که آمر به معروف و ناهی از منکر خدای نکرده مورد جفای مامور و مسئولی قرار گرفته، خودم وارد قضیه خواهم شد.

منبع: باشگاه خبرنگاران

کفی بالموت واعظا

یهو گردنم گرفت

نمیتونم سرمو بچرخونم

دیشب هم رو حساب مرگ مرتضی پاشایی و جریانات بعدش،داشتم فکر میکردم که آدما چقدر راحت ممکنه بمیرن

ترسش افتاد تو دلم

سریع توبه و استغفار و ... که ما آدما فقط موقع بحران میریم سراغش

بعدم لیست بدهی هامو تکمیل کردم

حتی برای آینده که میخواستم برنامه ریزی کنم فعلاً متوقف کردم

الانم با گردن یه وری دارم تایپ میکنم
تازه واسه خودم "الرحمن" هم پخش کردم

خلاصه که اگه ندیدید حلال کنید

انا لله و انا الیه راجعون

بودن یا نبودن،مسأله اینست!

برگشتنی از گلزار شهدا توی صف عابربانک مترو بودم که ناگهان مردی از کنارم با پرتاب لگد به پای زنی و بلافاصله ضربه ی مشتی در سر،شوکی گذرا بهم وارد کرد اما گویی کسی متوجه حرکتش نشد.

با غضب به زن گفت:مگه نگفتم ماشین اینوره؟ها؟بیا بریم ...

و زن دست پسر 11 ساله اش را گرفت و پشت سر او روانه شد.ناخودآگاه گفتم:آقا...آقا

صف دستگاه را رها کردم و از دور آنها را به نظاره ایستادم.

رفتند بالای پله ها و زن روی کناره ی سکو نشست و ادامه نداد.

مرد برگشت و ناگهان سیلی محکمی به صورت همسرش نواخت.

بیش از همه ناراحت کننده تر این بود که طفل معصومی شاهد سیلی خوردن مادرش بود و مادر هم به حیای مادری چیزی نمیگفت و صدایش هم در نمی آمد و این درد مرا بیشتر میکرد

مردک معتاد دنبال دربستی میگشت.

نمیدانم چه شد که درنگ کردم.منتظر چه بودم.

فقط میدانم نیم ساعت قبلش که دنبال مزار شهید خلیلی گشتم،برخلاف همیشه آنرا نیافتم...!

زن برگشت به سمت ایستگاه و مرد هم سیگار بر لب به دنبالش و بچه هم حیران و نگران در بین آندو.

اینبار با فریاد های مرد ختم شد و بازهم همسرش دم نزد.

داخل ایستگاه رفتم و دنبال پلیس مترو گشتم که از قضا درحال ورود به اتاقش بود

صدایش زدم و ازش کمک خواستم

ابتدا گفت: " زنشه دیگه،ولش کن.چیکار کنیم؟"

اما وقتی مرا مصّر یافت همراهم آمد.

لکن دیر شده بود.همان لحظه سوار یک پراید دربستی شدند و رفتند.به بقیه اش هم فکر نکردم...اعصابم بیش از این کشش نداشت.

اما فرمایشات جناب مأمور که:"زنشه دیگه.کاری نمیشه کرد.فقط میشه تذکر داد"

- " مگه درگیری حساب نمیشه جلو مردم؟ خیلی حرکت زشتیه"

- " بله ولی کاری نمیشه کرد.شماهم اگر چیزی بگی،پس فردا مدعی میشه میگه زنم بود و برای شما هم دردسر میشه"

حرفهای تکراری.تشکر کردم و رفتم.اما آن صحنه ها از چشمم دور نشد.

قیاس مع الفارق است اما لحظه ای هم یاد کوچه های مدینه افتادم که در روضه ها شنیده بودیم.

و چه زیباست سلسله ی این اتفاقات که وقتی وارد قطار شدم؛حدیثی از مولا علی (علیه السلام) ازنهج البلاغه نوشته بود :

"کسی که ظلم میکند و کسی که به ظالم کمک میکند و کسیکه راضی به ظلم کردن است،

هر سه در به وجود آمدن بی عدالتی شریک هستند"

نظر آقا در برخورد با بدحجاب

امر به معروف حسینی

" امر به معروف را ابتدا باید از درشت های جامعه شروع کرد،نه چهارتا بدحجاب تو خیابون

وقتی اسم امر به معروف میاد باید تن مسئولین جامعه بلزره.

امام حسین هم اول رفت یقه یزید رو گرفت"

<حجه الاسلام و المسلمین پناهیان.شب چهارم محرم 93"

هدف قیام عاشورا

داشتم تو گوگل ایمیج دنبال یه پوستر واسه ماه محرم میگشتم اما هرچی گشتم چیزی که مد نظرم بود رو پیدا نکردم

در همه ی عکس ها امام حسین رو یه آدم خسته و شکسته و تیر خورده نشون داده بود.یه عکس پیدا نکردم که مثلاً امام حسین در حال حمله یا رجز خوانی نشون داده باشه.

آیا امام حسین علیه السلام در کربلا شکست خورد؟

چرا تصاویری که از اون واقعه ارائه میدیم چه در سخنرانی ها و عزاداری ها و چه در مطالبمون باید چهره ی سیاه عاشورا رو بیان کنیم؟

پس ما رایت الا جمیلا چی میشه؟

چرا روی هدف اصلی امام حسین علیه السلام که به زبان خودش بیان شد :

و انی لَم أَخرُج أَشِراً وَ لابَطراً وَ لامُفسِداً وَ لاظالِماً و اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الإصلاحِ فِی امّة جدّی

أُرِیدُ أَن آمُر بِالمَعرُوفِ وَ أَنهی عَنِ المُنکَرِ وَ أَسیرَ بِسیرَةِ جَدّی وَ أبی علی بن ابی‏طالب...

مانور نمیدیم؟!

آیا فقط با هیئت رفتن و گریه کردن و سینه زدن خودمون رو به آقا نزدیک میکنیم؟ یا با فکر کردن به اهدافش و نزدیک شدن به اونها؟

قضاوت با شما...!

التماس دعا

---

برچسب ها:خاطره،امر به معروف و نهی از منکر،پیام مهربانی