یک پیشنهاد عاقلانه

در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی داشتیم وضو میساختیم که پیرمردی اومد و گفت حرف نزنید،صلوات بفرستید.
نماز اول وقت بخونید.
دروغ نگید.
غیبت نکنید و ....
ماهم گفتیم چشم.

توی حرم که نشسته بودم بعد نماز داشته فکر میکردم چرا در امر به معروف هایی که میکنیم،دعوت به تفکر نیست؟
"دوست خوبم،پسرم،دخترم؛فکر کن.روزی یک ساعت فکر کن.ذهنت رو از همه چیزای بیخود و سرگرمی خالی کن و فکر کن."

شاید اگر از روز اول اینهمه که گفتیم روسری رو بکش جلو،میگفتیم فکر کن؛و خودمون هم بهش عمل میکردیم؛دیگه نیازی به پونز و گشت ارشاد و ...نبود.

---

پ.ن:

فِکرَةُ ساعَةٍ خَیرٌ مِن عِبادَةِ اَلفِ سَنَةٍ؛
یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است.

امام صادق(علیه السلام)/مصباح الشریعه/ص114

یسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر فی أمر اللهِ؛

عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

امام حسن عسکری/تحف العقول/ص442