خواهران نه چندان خوب!

پنجشنبه هفته پیش نظر به وضعیت فرهنگی رو به افول شهر و فصل امتحانات تصمیم گرفتیم حضوری بین جوانان و نوجوانان که از امتحان فارغ میشوند داشته باشیم.

توی پارک نششسته بودیم که دیدم جواد از دور داره سوت میزنه و اشاره میکنه.رفتم سمتش گفت بدو که یه مورد بد هست.گفت سه تا خانم دانشجو با وضعیت زننده، پیاده به سمت مرکز شهر میروند و مزاحمای زیادی رو جذب میکنند.

سریع رفتیم و پیداشون کردیم.حق این بود که به دخترا تذکر داده بشه اما توی اون شلوغی،سخت بود.

روی پسری که با موتور پالس هی بالا و پایین میرفت و به اینها تیکه مینداخت قفل کردم و زنگ زدم به دونفری که توی پارک بودند و ازشون خواستم که بیان اما اونها هم مشغول بررسی دلبری یه دخترخانم دبیرستانی چادری برای اراذل بودند!

دیدم فایده نداره.خودم باید دست به کار بشم.یکجا که پسره کنار خیابون ایستاد و داشت عقب رو نگاه میکرد تا دخترا بیان؛رفتم کنار موتورش؛دکمه ی قرمز رنگی رو زدم؛موتور خاموش شد

تازه فهمید من کنارشم.گفتم موتورت به تنت زیادی کرده نه؟

گفت نه.چرا؟

-پس چرا مزاحم میشی تیکه میندازی؟ (این جمله رو بااکراه گفتم چون اولش گفتم حق بود به دخترا تذکرداده بشه هرچند پسره هم بی تقصیر نبود)

-نه من اینجا منتظر مادرم هستم.

-

گقتم ببین؛ممکنه الان هم موتورتو از دست بدی هم  بازداشت بشی.اما خودت باید شخصیت خودتو حفظ بکنی.درسته؟

-بله

-آفرین.حالا برو دیگه اینجا نچرخ زشته.ایناهم جای خواهرای تو،هرچند خواهرای خوبی نیستند!

اینو که گفتم،بهانه گذاشتم تو دهنش؛گفت:

-خب دیگه ببین خواهر که اینطوری نمیشه اینا خرابن که اینطورین دیگه.

-من از اینا دفاع نمیکنم اما تو خرابترشون نکن.تو شخصیت خودتو حفظ کن.حالا برو.

موتورشو روشن کرد و رفت.منم وجدانم راضی نشد به دخترا چیزی نگم.

اما متاسفانه بچه ها زنگ زدند و گفتند اگه خودمونو نرسونیم امکان داره توی پارک درگیر بشوند.این بود که بیخیال اینها شدم و خودمو سریع به پارک رسوندم...

**********

پ.ن:اینجاست که وظیفه خطیر خواهران مشخص میشه و باید حرکتی نشون بدهند.

 

 برچسب ها:امر به معروف و نهی از منکر،خاطره،مزاحمت